Giant Sparrow tarafından geliştirilen ve Annapurna Interactive tarafından yayınlanan yürüme simülatörü, macera ve gizem oyunu What Remains of Edith Finch’i inceliyoruz.
Hepimizi şoka uğratan hikayelere ve farklı hikayesi olan oyunlara eminim hepimiz bayılıyoruz. What Remains of Edith Finch de bunlardan biri, Giant Sparrow tarafından 2017 yılında geliştirilen bu oyun hikayeleriyle ve görselliğiyle bizi kendine hayran bırakıyor.
Özellikle hikayelerin işlenişi ve görselliği ölüm konusunu farklı bir açıdan bizlere sunuyor. Edith Finch’in başından geçenlere gelin hep beraber bir bakalım.
What Remains of Edith Finch Oynanışı ve Hikayesi
What Remains of Edith Finch oyunun oynanışı oldukça basit W, A, S, D tuşları ile hareket edip, etraftaki eşyalar ile etkileşime geçebiliyor ve baş karakterimiz tarafından hepsinin hikayesini dinleyebiliyorsunuz. Oyunu kulaklıkla oynamanızı özellikle tavsiye ediyorum çünkü müzikleri gerçekten güzel.
What Remains of Edith Finch oyununun hikaye kısmına gelecek olursak baş karakterimiz Edith Finch 18 yaşında, hamile ve çocuğu doğmadan önce büyüdüğü evi ziyaret etmesiyle bütün hikayeler başlıyor. Evin olduğu yere gelmeden önce gemide elimizde Finch ailesinin soyağacının da yer aldığı bir günlük tutuyoruz.
Günlüğü açtığımızda Edith’in günlüğüne yazdığı şeyleri görüyoruz. O an Finch ailesinin son üyesinin Edith olduğunu anlıyoruz. Defteri açtıktan sonra kendimizi Finch ailesinin eski, garip ve ürkütücü evinin yakınında buluyoruz.
Oyundaki her detay çok önemli bunun için etrafta gördüğünüz her nesne ile etkileşime geçmeye çalışın. Böylece Finch ailesine ne olduğunu daha detaylı bir şekilde anlayabiliyorsunuz.
Finch ailesinin üzerine bilinmeyen bir lanet işlemiş gibi hepsi trajik bir şekilde ölüyorlar. Kimisi ölümden korktuğu çareyi evin altındaki bir sığınağa saklanmakta ve sadece şeftali konservesi tüketmekte buluyor.
Ancak ölüm de onu bir şekilde buluyor. Kimisi hayal dünyasının içinde kayboluyor ve çalışırken kendini farklı bir evrende hayal ettiğinden ölüyor. Hiçbirinin normal bir ölümü yok. Ailenin hepsi çok acı ve trajik şekillerde ölüyorlar.
Küçücük bir bebeğin küvette boğularak ölmesi bu kadar trajik ama hayal dolu anlatılamazdı. Bunu oyunda bize öyle bir yansıtıyorlar ki, gerçekten öldü mü diye düşündürüyor, sanki ölmemiş de rüyaya dalmış gibi bir şekilde yansıtılıyor.
Evin dışı ilk başta insana normal olarak korkunç geliyor, sanki evin çevresinden bir şey fırlayacakmış da üzerinize atlayacakmış gibi hissediyorsunuz, bunun yanında evin değişik bir yapısı var ki bunu zaten evin içine girip odaları gezerken rahatlıkla fark ediyorsunuz. Evin bir yanı denize diğer yanı ormana doğru bakıyor. Ve evin dışarısında ölen kişilerin mezarları yer alıyor.
Evin içi ise dışından daha farklı daha sıcak ve tam bir aile evi gibi geliyor. Bunun yanında garip dizayn ve tasarımlarıyla dikkat çekiyor. Evin içerisinde gizli geçitler çok fazla yer alıyor. Öyle ki kapıların sadece gözetleme deliklerinden içeri bakabiliyoruz.
Çünkü evin kapıları, içerisinde yaşayan insanlar öldükten sonra mühürlenmiş. Odaların neredeyse hepsine gizli geçitleri kullanarak giriyoruz. Bu gizli geçitler zamanında orada yaşayan aile üyeleri tarafından oluşturulmuş ve bazısı çok şaşırtıcı yerlerde karşımıza çıkıyor.
Her odanın kendine özgü bir karakteri var çünkü odalar zamanında orada yaşayan kişilerin zevkine ve karakterine göre dizayn edilmiş. Ve en son odanın sahibi nasıl bıraktıysa her şey aynı şekilde kalmış, bir eşyanın yeri bile değiştirilmemiş. Biz insanlar için de bu böyle değil midir? Biri ölür ve eşyalarını neredeyse hiç dokunmadan aynı şekilde bırakırız. Sanki hiç gitmemiş gibi..
Burada özellikle ölen kişilerin eşyalarıyla etkileşime geçmeniz önemli, her eşyanın bir hikayesi var ve biz hikayelerin hepsini o zamana giderek yaşıyoruz. Ölen kişinin yerine ölmeden önce biz geçiyoruz ve ölen kişinin o an yaptıklarını, yaşadıklarını ve hissettiklerini yaşıyoruz.
13 karakter var ve hepsinin hikayesini tek tek geçmişe giderek yaşıyoruz. Hepsinin hikayesinin dram dolu ve üzücü olması, bizi oyunun etkisinden uzun süre çıkamayacağımız melankolik bir hale getiriyor.
Oyunu oynayanların hepsini üzen ve doğal olarak şaşırtan sahnelerden biri Edith’in uyuşturucu bağımlısı olan abisi Milton Finch’in ölüm şeklidir tahminimce. Bir balık konserve fabrikasında işe giren abisi balık kafalarını kesip ayıklarken, hayal dünyasına yenik düşüp kendi evrenini yaratıyor.
Kendini bir krallıkta kral olarak görüyor ve kraliçesi ile evlendiğini hayal ediyor. Daha sonra ise kendini taç giyerken hayal ederken kafasını balık kafalarını kestiği bıçağın altına yatırarak öldürüyor. O kadar üzücü ve acıydı ki o sahne hala gözlerimin önünden gitmiyor.
Oyunun oynanışı yaklaşık 2-3 saat civarı ancak, her şeye detaylarına inerek inceler ve kurcalarsanız oynama saati uzayabiliyor. Ki bence detaylarına inerek oynamak çok daha güzel.
Oyunu oynarken adeta dram filmi izliyor gibi hissedeceksiniz. Bu oyunu özellikle hikayesi olan oyunları sevenlere tavsiye ediyorum. Görselliğiyle, hikayeleriyle bir başyapıt.
Ayrıca bu tarz gizem oyunları ilginizi çekiyorsa, sitemizde yer alan “Little Misfortune Oyun İncelemesi” adlı oyun inceleme içeriğimize de göz atabilirsiniz.
